سلام به دوستان عزیز و گل من

امیدوارم در پناه حق پیروز و شادروز باشید.

یه کم دیر شده ولی می خوام تبریک بگم به همگی تون سال نو  و بهار نو را

امیدوارم سال خوب همراه با موفقیتی داشته باشید.

و می خوام عذرخواهی کنم از همتون به خاطر اینکه نتونستم جواب محبت های شما رو بدم. همش تقصیر اون مدیر است همش زیر سر اون است. چون وقت سرخاراندن به ما نمی دهد چه برسد به اینکه وبلاگ به روز کنیم.

صبح ساعت هفت که می آییم سر کار تا ساعت 8 شب ما را به صلابه می کشه و از ما مثل دور از جان یابو کار می کشه. اول می گه که وبلاگ فلان جاش اینجوری خوب نیست. بعد می گه اونجوریش کنید بعد می گه نه اون جوری هم خوب نیست اون جوریش کنید و خلاصه تو هر ساعت 200000000 بار نظرش عوض می شه بعد هم می گه سی دی پارسی بلاگ 84 چی شد پس باید به نمایشگاه برسونیمش. بعد می گه که بابا فایل ساز موبایل کار نمی کنه (آخه داره روی برنامه نویسی موبایل کار می کنه) ایندکس جستجوش نمی خونه و بعد می گه چایی یخ کرده بود یه چایی دیگه به ما بده و بعد می گه چرا حیاط کثیفه و بعد می گه من قند حبه ای نمی خورم قند کله ای بخر بشکن و بعد می گه امروز ناهار کمی بی مزه بود و بعد می گه چرا آب یخمون گرم شده و بعد می گه سیگار برو برام بخر و بعد می گه قبض تلفن من رو برو بده و بعد می گه چرا تلفن شرکت این همه اشغاله و بعد می گه چرا امروز یک دقیقه و نیم دیر اومدی و بعد می گه ...........

خلاصه سرتون را درد نیاورم تا شب ساعت 8 شب که می خواهیم بریم خونه کلی غر و لند می کنه و گیر پانصد هزار پیچ می ده.

تازه این وقت سر کاره. همین که می آییم برسیم خونه یه کم استراحت کنیم تازه اوه اووه اووووه کار خانه شروع می شه و غر و لند های خانوم خونه.همه غر و لند های مدیر یک طرف غر و لند های زنم هم یه طرف دیگه.

برو ماست بخر. نون نداریم. این چه میوه ای است که خریدی. صابخونه اومد دنبال اجاره خونه عقب افتاده. تلفن خونه به علت بدهی قطع شده. از دانشگاه نامه اومده که اخراج شدی . از بانک ... تماس گرفتن قسط عقب افتاده و هزار چیز دیگه.

خلاطه وقت نمی کنیم که دیگه وبلاگ آپدیت کنیم.

حالا هم که امروز وقت کردیم آپدیت کنیم مجبوریم دروغ بگیم چون مطلبی به ذهن مگسی مون نمی رسه تا بنویسیم.

پایین اومدیم ماست بود

بالا رفتیم دوغ بود

قصه ما دروغ بود.

سلام به همگی

یه خبر خوش اینکه من هم دوباره دانشگاه قبول شدم. دارم می رم برم دانشگاه. دیگه نمی آم . ما هم دیگه باید تریپ دانشجویی بزنیم و از کت و شلوار بیایم بیرون و بریم تو تریپ شلوار لی و پیرهن تنگ ماهیچه نما.

مدیر هم از خداخواسته زور و زور میگه برو شیرینی بخر و بیار اونم از نوع دانمارکی (تحریم شده). من هم گفتم پدرت خوب مادرت خوب من کارمند بدبخت که ساعتی 100 تومان حقوق می گیرم باید حقوق 3 روزمو (1500 تومان) بدم شیرینی بخرم بدم بچه ها بخورن آیا این درست است. حالا می گه می خوام حقوقتو زیاد کنم برو شیرینی بخر و بیار تا زیاد کنم. بهش گفتم چقدر می خوای زیاد کنی می گه که 5 تومان. بابا خیلی زیاده 5 تومان نه.....

یکی به من بیچاره فلک زده کمک کنه.